سلامتی نعمتی است (گرانبها) که انسان از ادای شکر آن عاجز و ناتوان است.

آدرس :

کرج - چهارراه طالقانی به سمت میدان شهدا -برج حکیم -طبقه ششم

شرایط مهم برای تمیز و ضدعفونی کردن زخم

به گزارش خبرگزاری تسنیم، برای هر یک از ما پیش آمده که به دلایل مختلفی مثل تصادف، زمین خوردن، در تماس بودن با اشیای نوک تیز و ابزارآلات که در واقع جزو شایع ترین علل ایجاد زخم و آسیب به پوست هستند، دچار حادثه شویم. زخم هایی که گاهی عمیق و گاهی سطحی ایجاد می شوند. در صورتی که زخم ایجاد شده عمیق باشد، نیاز است که حتما به مراکز درمانی مراجعه شود تا مراقبت و درمان پزشکی لازم انجام شود ولی اگر زخم سطحی باشد، می توان با برخی تدابیر بهداشتی ساده از آن مراقبت کرد.

اولین و مهمترین اقدام در برخورد با زخم های ناشی از حوادث روزمره زندگی که سطحی هستند، تمیز کردن محل زخم است. با توجه به اینکه تماس با یک ماده شیمیایی قلیایی، اسیدی و حتی وسایل تیز و برنده، سوختگی و … می تواند باعث ایجاد زخم شوند باید محل زخم را با توجه به علت ایجاد آن ضدعفونی کنید.

زخم سطحی و احتمال عفونت

اگر در اثر تماس با زمین دچار خراشیدگی یا زخم سطحی روی پوست شده اید، با توجه به اینکه احتمال کزاز و عفونت باکتریایی ثانویه وجود دارد توصیه می شود پس از شستشوی زخم با آب و صابون به یک مرکز درمانی مراجعه کنید. اگر هم زخم حاوی مواد خارجی مثل خاک، سنگریزه و … است، نیازی نیست برای زدودن آلودگی حین شستشو زخم را بمالید بلکه شستشو با آب و صابون به تنهایی کفایت می کند تا به درمانگاه بروید و در صورت صلاحدید پزشک، واکسن کزاز تجویز شود. نکته ضروری اینکه در این موارد، مراجعه به پزشک و تزریق واکسن کزاز، در 24 ساعت اول از اهمیت خاصی برخوردار است.

زخم با جسم نافذ

اگر با چاقو، شیشه یا تیغ ریش تراشی یا هر وسیله دیگری در آشپزخانه دچار حادثه شدید، فراموش نکنید اگرچه احتمال بروز کزاز مطرح نیست ولی شانس اینکه به عفونت های باکتریایی ثانویه دچار شوید، وجود دارد. معمولا در زخم های سطحی که فقط بافت درم آسیب دیده، شستشو با آب و صابون برای ضد عفونی کردن زخم مناسب است اما در بریدگی کمی عمیق (که نیاز به بخیه ندارد)، ابتدا با آب ولرم مایل به خنک و صابون محل زخم را بشویید و سپس با آب اکسیژنه آن را ضدعفونی کنید.

به هیچ وقت با مشاهده زخم ها، به خصوص آنهایی که عمیق هستند، روی آنها بتادین نریزید چرا که می تواند باعث تحریک و التهاب زخم شود. متاسفانه یکی از اشتباهات رایجی که افراد پس از ایجاد زخم مرتکب آن می شوند، به کار بردن نادرست ضدعفونی کننده های موضعی از جمله بتادین است. اگر ماده ضدعفونی کننده در حفره زخم ریخته شود باعث تحریک و التهاب و همچنین تاخیر در ترمیم زخم می شود.

اگر عمق زخم به قدری است که به بخیه نیاز دارد، حتما باید به درمانگاه نزدیک منزل مراجعه کنید، ضمن اینکه یک برش عمیق می تواند به تاندون ها، رباط ها و ماهیچه ها آسیب برساند. البته مواردی هم که به نظر زخم عمیق نیست اما خونریزی قطع نمی شود و بیش از 20 دقیقه طول می کشد، نیاز به توجه فوری پزشکی دارند و باید به مراکز درمانی مراجعه شود. در این مورد اصلا کوتاهی نکنید چون هر چه زخم زودتر بخیه زده شود، خطر عفونت آن کمتر است. در غیر این صورت، اگر نیازی به بخیه نیست، بعد از شستشوی زخم با آب و صابون و ضدعفونی کردن آن با آب اکسیژنه، لبه های زخم را به هم نزدیک و با یک گاز استریل آن را پانسمان کنید تا زخم باز نماند و باعث بروز عفونت و … نشود.

البته اگر زخم ایجادشده در اثر تماس با وسایل غیراستریل باشد که در بیشتر موارد این گونه است، حتما باید به پزشک مراجعه شود چرا که ممکن است به مصرف یک دوره آنتی بیوتیک نیاز باشد. اگر زخم عمیق است و پس از مراجعه به درمانگاه نیاز به بخیه زدن دارد، پزشک به کمک بتادین سطح زخم را تمیز و بلافاصله با الکل، بتادین را پاک می کند تا روی زخم نماند و سپس آن را بخیه می زند. در مدتی که نیاز است برای التیام کامل زخم، بخیه ها روی زخم باشد، برای مراقبت از زخم، مثلا هنگامی که می خواهید به حمام بروید، باند روی زخم را باز نکنید و بعد از دوش گرفتن، پانسمان آن را بردارید و با بتادین، سطح زخم را تمیز کنید.

سپس بلافاصله با الکل (در صورت دسترسی نداشتن به الکل یا آب) بتادین را پاک و سپس زخم را پانسمان کنید. فراموش نکنید بتادین برای چند ثانیه بیشتر نباید روی زخم بماند و سریعا پاک شود. گاهی زخم بر اثر تماس پوست با یک شیء بلند و تیز مثل سوزن، میخ و … به صورت سوراخ ایجاد می شود که معمولا خونریزی هم زیاد نیست اما با این حال این زخم ها اگر با اشیای بلند و تیز ایجاد شود، با توجه به اینکه عمق آن به قدری است که بتواند به بافت داخلی پوست آسیب برساند، باید از بروز کزاز و عفونت پیشگیری شود. بنابراین حتما به مراکز درمانی بروید.

زخم ناشی از سوختگی

از آنجایی که تقریبا یکی از مشکلات شایع میان خانم ها، مواجهه با سوختگی های حرارتی از قبیل سوختگی با آب جوش، بخار داغ، اتو یا حتی پاشیدن مواد غذایی به سر و صورت است و باعث ایجاد زخم می شود، در این موارد خنک کردن نواحی سوخته مانند آب سرد یا یخ و (یا هر دو) قبل از رفتن به مراکز درمانی بسیار مفید است چرا که از عمیق شدن سوختگی و نفوذ عامل آن به لایه های زیرین پوست جلوگیری می کند. بنابراین ناحیه آسیب دیده را به سرعت خنک کنید اما اگر دچار سوختگی سرد به دلیل تماس با جسم سرد (تماس طولانی مدت با یخ) شده اید، به سرعت ناحیه آسیب دیده را در تماس با آب گرم (البته نه داغ) قرار دهید.

اسپری ضدعفونی کننده زخم قابل اعتماد است؟

از زمانی که اپیدمی ویروس های مختلف مانند آنفلوآنزا و هپاتیت و ایدز نگران کننده شد، محصولات ضدعفونی کننده ای به بازار عرضه شد تا بتوان به خصوص در شرایطی که احتمال آلودگی مطرح است، با استفاده از آنها و به خطر نیفتادن سلامت، دست ها را استریل کرد. این محصولات هم به صورت اسپری و هم بسته های کوچک به اندازه تی بگ و حاوی مایع لزج هستند و در داروخانه ها موجود است که از نوع دوم، می توان برای ضدعفونی کردن دست و حتی خراش های سطحی و زخم هایی که عمیق نیستند و به خونریزی نیفتاده اند، استفاده کرد.

البته نوعی از این اسپری ها به عنوان اسپری شستشو دهنده ضد میکروبی زخم و سوختگی هستند که برای ضد عفونی کردن انواع زخم بستر، زخم دیابتی و زخم های پس از جراحی به کار برده می شود. در هر حال برای ضد عفونی کردن زخم ها با این محصولات، ابتدا باید زخم را با آب و صابون شست تا آلودگی های میکروسکوپی که دیده نمی شود پاک شود و پس از خشک کردن، اگر خونریزی نداشت و نیاز به بخیه نبود، از اسپری های ضدعفونی کننده زخم استفاده شود. هر چند باز هم استفاده از نوع مایه ضدعفونی کننده ها که به صورت بسته های کوچک و تابیده شده در بازار وجود دارد و علاوه بر ضدباکتری، دارای ضد ویروس است، بیشتر توصیه می شود.

نکته حائز اهمیتی که باید به آن توجه داشته باشید، این است که استفاده از اسپری هایی که به عنوان ضدعفونی و ترمیم کننده زخم در بازار هستند، خیلی کاربردی نبوده و مناسب هر نوع زخمی نیستند و استفاده از آنها، در اغلب موارد بیمار را دچار اشتباه می کند و او به جای اینکه به پزشک مراجعه کند، به امید تاثیر این اسپری ها در بهبود زخم است.

 

 

منبع : تسنیم

زخم باز چیست؟

زخم باز چیست؟

زخم باز آسیب است که باعث ایجاد شکستگی خارجییا داخلی در بافت بدن می شود که معمولا شامل پوست می شود. تقریبا همه افراد یک زخم باز در یک لحظه زندگی خود را تجربه خواهند کرد. بیشتر زخم هایسطحی‌میتوانند در خانه درمان شوند.
آبشارها، تصادفات با اشیاء تیز و تصادفات اتومبیل، شایع ترین علل زخم های باز هستند. در صورت حادثه جدی، شما باید مراقبت هایپزشکیفوریکمکبگیرید. این امر مخصوصا در صورتی است که خونریزی زیادی وجود داشته باشد یا اگر خونریزی بیش از 20 دقیقه طول بکشد.
آیا انواع مختلف زخم های باز وجود دارد؟
چهار نوع زخم باز وجود دارد که بسته به علت آنها طبقه بندی می شوند.

ساییدگی

ساییدگی زمانی اتفاق می افتد که پوست شما در اثر خراشیدهشدن بر روی سطح خشن یا سخت ایجادمیشود بثورات جاده ای نمونه ای از سایش است. معمولا خونریزی زیاد نیست، اما زخم بایدتمییز شود تا از عفونت جلوگیری شود.

زخم های ناشی از پارگی

انفجاریک برش عمیقیا پاره شدن پوست شما است. حوادث با چاقو، ابزار و ماشین آلات، علل مکررپارگیهستند. در موردزخم های عمیق، خونریزی می تواند سریع و گسترده باشد.

زخم های عمیق

زخم هایعمیقناشی از  سوراخ کوچکی است که به وسیلهیک شیء بلند، نقطه ای مانند ناخن یا سوزن ایجاد می شود. گاهی اوقات یک گلوله می تواند باعث زخم حفره ایی شود
پارگی ممکن است خونریزی نکنند، اما این زخم ها می تواند به اندازه کافی عمیق باشد تا به اندام های داخلی آسیب برساند. اگر حتی زخم کوچکی کوچک داشته باشید، به پزشک خود مراجعه کنید تا با درمان منایسبو از عفونتجلوگیری کنید.

زخم های انفجاری

انفجار کششی جزئییا کامل از پوست و بافت زیر است. عفونت ها معمولا در حوادث خشونت آمیز، مانند تصادفات جسمی، انفجار، و اسلحه ها رخ می دهد. آنها به شدت و به سرعت خونریزی می کنند.

چگونه زخم عمیق ( باز) را درمان می کنیم؟

برخی از زخم ها ممکن است در خانه درمان شوند و دیگرانممکن است استفاده از خدمات پزشکی به پزشک خود مراجعه کنند.

مراقبت در  خانه برای زخم های سطحی
زخم های کوچک را می توان در خانه درمان کرد. اول، زخم را بشویید و ضد عفونی کنید تا خاک و آلودگی را حذف کنید. از فشار مستقیمبرایکنترلخونریزی و تورم استفاده کنید.
هنگام بسته شدن زخم، همیشه از پانسمان استریلیا باند استفاده کنید. زخم هایبسیارسطحیممکن است بدون باند درمان شوند. شما باید پنج روز را تمیز و خشک نگه دارید. شما همچنینبایدکه مقدار زیادی استراحت می کنید.
درد به طور معمول همراه با زخم است. شما می توانید استامینوفن (تیلنول) را به عنوانمسکنمصرف نماییدازداروهایباآسپرین اجتناب کنید زیرا ممکن است خونریزی ایجادیا طولانی شود.
اگر کبودییا تورم دارید،از کمپرسیخاستفادهنماییدو اگر وقت خود را در خارج از منزل می گذرانید، از کرم ضد آفتاب استفاده کنید که عامل محافظت از خورشید (SPF) 30 در منطقه است تا اینکه کاملا شفا یابد.
چه وقت برایدیدنیکدکترضروریمیباشد
اگر چه شما می توانید در معرض برخی از زخم ها در خانه، شما باید دکتر را ببینید اگر:
زخم باز عمیق تر از 1/2 اینچ است
خونریزی با فشار مستقیم متوقف نمی شود
خونریزی طول می کشد بیش از 20 دقیقه
خونریزی نتیجهیک حادثه جدی است
درمان های پزشکی
پزشک شما ممکن است از روش های مختلفی برای درمان زخم باز استفاده کند. پس از تمیزکردنزخم پزشکممکن است زخم را بااستفاده از پانسمانها،ببندد.
بسته به محل زخم شما و احتمال بالقوه عفونت، پزشک ممکن است زخم را بسته و به طور طبیعی آن را درمان کند. این بدان معناست که درمان با قصد ثانویه، از پایه زخم تا اپیدرم سطحی معنی دارد.
این فرآیند ممکن است نیاز به بسته شدن زخم با گاز داشته باشد. اگرچه ممکن است بهبودی نداشته باشد اما مانع از عفونت و تشکیل آبسه ها می شود.
درمان دیگر برای زخم باز شامل داروهای درد است. اگر یک عفونت یا خطر بالا برای ابتلا به عفونت وجود داشته باشد، پزشک شما همچنین ممکن است پنی سیلینیایک آنتی بیوتیک را تجویز کند. در بعضی موارد ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشید.
اگریک بخش بدن قطع شود، باید برای بستن مجدد احتمالی به بیمارستان منتقل شود.
وقتی دفتر دکتر را ترک می کنید، ممکن است باند و پانسمان داشته باشید. مهم است که دست ها را بشویید
ضدعفونی کنید و زخم را کاملا خشک کنید قبل از پانسمان مجدد و باند های قدیمی را در کیسه های پلاستیکی دفع کنید.
آیا از داشتن یک عارضه داری؟
آیا وجود یک عارضه از داشتن زخم باز است؟
عوارض اصلی زخم باز خطر ابتلا به عفونت است. بلافاصله اگردچارپارگی،زخم عمیقیا حادثه جدی شدید، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید و علائم خونریزی و یا عفونت را مشخص کنید.
نشانه های خونریزی شامل خونریزی مداوم است که به فشار مستقیم پاسخ نمی دهد. اگر زخم را نشان می دهد ممکن است عفونت داشته باشید:
افزایشترشحات به رنگسبز و زرد
زخم های با بوی نامطبوع
نشانه های دیگر عفونت عبارتند از:
بیش از چهار ساعت تب بیش از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد)
تودهملتهب کشاله ران یازیر بغل شما
زخم هایعمیقکه درمان نمیشوند
پزشک شما بافتهای مرده و عفونی را اجراحیمیکند و اغلب آنتی بیوتیک را در صورت ایجاد عفونت باکتریایی تجویز می کند. در موارد جدی، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن بافت آلوده و گاهی بافت اطراف آن نیز داشته باشید.
شرایطی که می توانند از یک زخم باز توسعه یابند عبارتند از:
این بیماری توسط یک عفونت از باکتری هایی ایجاد می شود که سبب ایجاد بیماری قلبی می شوند. این می تواند انقباضات عضلانی را در فک و گردن شما ایجاد کند.
فتق بیضه اینیک عفونت بافت نرم شدید است که توسط انواع باکتری ها از جمله کلستریدیوم و استرپتوکوک ایجاد می شود که می تواند منجر به از دست دادن بافت و سپسیس شود.
سلولیت این عفونت پوست شما است که در تماس مستقیم با زخم نیست.
چشم انداز
این که آیایک زخم جزئییا جدیتر دارید، اقدام سریع ضروری است. برخی از زخم های باز می توانند در خانه درمان شوند، اما این همیشه مورد نیست.
اگر شما یک برش عمیقیا خونریزی دارید، به پزشک نیاز دارید. این تضمین می کند که شما مناسب ترین درمان را دریافت می کنید و خطر ابتلا به عوارض و عفونت را کاهش می دهد.
منبع : nilsar.com

مراقبت از زخم جراحی باز

عمل های جراحی به دلایل مختلفی نیاز می شوند. در طی عمل جراحی بر روی پوست برشی ایجاد می شود. به این بریدگی زخم جراحی هم گفته می شود. برخی برش ها کوچک و برخی بزرگ هستند. اندازه این برش به نوع جراحی شما بستگی دارد.

گاهی اوقات زخم جراحی باز می شود. ممکن است بخشی از برش یا تمام آن باز شود و پزشک شما تصمیم به بستن مجدد زخم با بخیه نداشته باشد.

 

آنچه در خانه انتظار می رود

اگر پزشک شما زخم را مجددا بخیه نزند، شما باید در منزل از زخم خود مراقبت کنید، زیرا ممکن است بهبود زخم زمان بر باشد. زخم از پایین به بالا بهبود می یابد. پانسمان به جذب زهکشی کمک می کند و از ترمیم پوست قبل از بهبود بافت زیرین جلوگیری می نماید.

شستن مناسب دست

شستن دست ها قبل از تعویض پانسمان حائز اهمیت است. شما می توانید از یک پاک کننده الکلی استفاده کنید. یا می توانید با استفاده از مراحل زیر دست های خود را بشویید:

تمام زیورآلات را از دست خود بیرون بیاورید.

دست های خود را خیس کرده و در حالتی که انگشتان به سمت پایین اشاره می کنند، دست ها را زیر آب گرم نگه دارید.

به دست ها صابون زده و به مدت ۱۵ تا ۳۰ ثانیه بشوید. همچنین زیر ناخن ها را تمیز کنید.

دست ها را به خوبی آب بکشید.

سپس دست ها را با حوله تمیز خشک کنید.

حذف پانسمان قدیمی

پزشک شما در مورد زمان تعویض پانسمان به شما اطلاعاتی خواهد داد. برای آماده شدن برای تعویض پانسمان:

قبل از لمس پانسمان دست های خود را تمیز کنید.

اطمینان حاصل کنید که همه لوازم مورد نیاز در دسترس شماست.

یک سطح کار تمیز داشته باشید.

حذف پانسمان قدیمی:

چسب پانسمان را با دقت از روی پوست آزاد کنید.

از یک دستکش پزشکی تمیز (و نه استریل) برای گرفتن و برداشتن پانسمان قدیمی استفاده نمایید.

اگر پانسمان به زخم چسبیده است، آن را مرطوب کنید و دوباره امتحان کنید، مگر اینکه پزشک شما دستورالعملی غیر از این داده باشد و از شما خواسته باشد پانسمان را بصورت خشک حذف نمایید.

پانسمان قدیمی را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و آن را کنار بگذارید.

پس از اتمام برداشتن پانسمان قدیمی، دوباره دست ها را بشویید.

 

مراقبت از زخم

برای پاک کردن پوست اطراف زخم ممکن است به پد گاز یا پارچه نرم نیاز داشته باشید:

از محلول سالین (آب نمک)  یا آب صابون ملایم استفاده کنید.

گاز یا پارچه را در محلول سالین یا آب صابون خیس کنید و با استفاده از آن به آرامی پوست را تمیز کنید.

سعی کنید همه زهکشی ها و هر گونه خون خشک شده یا مواد دیگر که ممکن است بر روی پوست ایجاد شده باشند را حذف کنید.

از مواد پاک کننده پوست، الکل، پراکسید، بتادین یا صابون با مواد شیمیایی ضد باکتری استفاده نکنید. این مواد می توانند به بافت زخم آسیب زده و روند بهبود را آهسته کنند.

همچنین ممکن است که پزشک از شما خواسته باشد که زخم را بشویید:

سرنگ را با آب نمکی یا آب صابون ( هر کدام که پزشک شما توصیه کند) پر کنید.

سرنگ را در فاصله ۱ تا ۶ اینچ (۲٫۵ تا ۱۵ سانتیمتر) از زخم نگه دارید. با قدرتی که برای شستن زهکشی زخم کافی باشد، سرنگ را خالی کنید.

برای پاک کردن زخم از یک پارچه تمیزِ نرم و خشک یا تکه ای گاز استفاده کنید و با گذاشتن و برداشتن آن زخم را خشک کنید.

هرگز از لوسیون، کرم و یا داروهای گیاهی روی زخم و یا در اطراف آن استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک شما آن را تایید کرده باشد.

قرار دادن پانسمان جدید

پانسمان تمیز را به روشی که پزشکتان به شما آموزش داده بر روی زخم قرار دهید. ممکن است که شما از پانسمان مرطوب به خشک استفاده کنید. همچنین می توانید از پانسمان تریتا برای این منظور استفاده نمایید.

وقتی که کار شما تمام شد دست های خود را بشویید.

پانسمان قدیمی و سایر وسایل مورد استفاده را در یک کیسه پلاستیکی ضد آب بریزید. در کیسه را محکم گره داده و آن را در سطل زباله قرار دهید.

لباس هایی که در زمان تعویض پانسمان به تن داشتید را به طور جداگانه از لباس های دیگر بشویید. از پزشک خود بپرسید که آیا برای شستشوی این لباس ها به مواد ضدعفونی کننده نیاز دارید.

هر پانسمان را فقط یکبار استفاده کنید. هرگز از پانسمان استفاده شده مجددا استفاده نکنید.

چه زمان باید با پزشک تماس گرفت؟

با پزشک خود تماس بگیرید، اگر:

در ناحیه زخم شاهد افزایش قرمزی، درد، تورم یا خونریزی هستید.

زخم بزرگتر یا عمیق تر شده یا  ظاهری خشک و تیره رنگ دارد.

زهکشی که از زخم یا اطراف آن بیرون می آید، افزایش یافته یا ضخیم، سبز یا زرد شده و یا بوی نامطبوعی دارد.

دمای بدن شما ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر است ( تب دارید).

 

منبع : treetta.com

راهنمای پیشگیری از زخم بستر

زخم بستر چست: زخم های فشاری یا زخم بستر، زخم های پوستی دردناکی هستند که براثر فشارهای مداوم بر روی بخشی از بدن و انسداد عروق خونی تغذیه کننده ناحیه ای از پوست ایجاد می شود.
​​بیمارانی مانند افراد مبتلا به ضایعات نخاعی، فلج عضلانی، بیماری ام اس و دیگر مشکلات عصبی که منجر به کاهش حس درد در بیمار شود. یا افراد با بستری طولانی مدت در بخش مراقبت های ویژه (ICU)، افراد با دوران نقاهت طولانی پس از جراحی، افراد سالمند یا افراد دیگری که به هر دلیل بدون کمک دیگران قادر به تغییر وضعیت بدن خود نیستند. بیشتر در معرض خطر ایجاد زخم هستند.
  • قسمت های از بدن بیمار مستعد زخم بستر می باشند. عبارت اند از: نواحی از بدن که  مستقیما با بستر تماس دارند و نیز نواحی روی قسمت های استخوانی و غضروفی بدن مانند استخوان خاجی - آرنج، زانو، قوزک پا، کتف و طرفین ران و ...​​
  • علل اصلي ایجاد زخم فشاری میتواند مواردی نظیر (سن بالا - بی تحرکی - بی اختیاری ادرار - لاغری و چاقی مفرط - سوء تغذیه و کم آبی - رطوبت پوست ناشي از عرق، ادرار يا مدفوع - فقر تغذيه كه باعث كم خوني مي شود (كاهش شمارش گلبول هاي قرمز) و پايين بودن پروتئین - سوختگي ها يا خراشیدگی (اصطکاک با ملحفه، تشک و ...) - نشستن يا خوابيدن بروي اشياء سخت (کلیه اتصالات بیمار مانند سوند ادرای، سوند معده، درن و ...) - تب - ضربه يا آسيب زدن به پوست كه با لغزش يا افتادن در يك سطح ايجاد مي شود.
  • هر درجه از زخم بستر، نیاز به مراقبت های اختصاصی خود دارد. همراه گرامی آیا درجه زخم بستر بیمار خود را می دانید؟؟؟؟
  • - درجه یک: پوست در این نواحی معمولا قرمز رنگ، آبی یا ارغوانی است اما گاهی پوسته‌ ریزی به رنگ خاکستری نیز دیده می‌شود. از دیگر علائم زخم‌های فشاری در مراحل اولیه علائمی از قبیل درد، گرما، نرمی یا سفتی هستند.
    - درجه دوم: در این مرحله تغییرهایی در لایه سطحی و لایه زیرین پوست دیده می‌شود. پوست به رنگ قرمز یا بنفش کبود است و گاهی آثار خراش، ساییدگی و تاول نیز مشاهده می‌شود.
    - درجه سه: زخم عمیق و به شکل یک حفره است. لایه خارجی پوست کاملا تخریب شده و به سطح زیر پوست نیز رسیده اما هنوز به عضلات و استخوان‌ها آسیبی وارد نشده است.
    - درجه چهار: شدیدترین نوع زخم بستر است. پوست به طور کامل تخریب و صدمه‌های جدی به عضلات و استخوان وارد شده است. گاهی تاندون‌ها نیز آسیب می‌بینند و احتمال عفونت بسیار بالاست.
  • برای پیشگیری از ایجاد زخم بستر و گسترش آن رعایت موارد زیر الزامی است:
  • - وضعیت افراد بستری را هر 2 ساعت یک بار تغییر دهید. این تغییر وضعیت دادن باید بصورت مرتب و طبق برنامه زمانی نصب شده بر بالین بیمار باشد.
  • - پوست باید مرتبا تمیز شود. مرتبا دیده شود تا مبادا زخمی ایجاد شده و از نظر دور بماند.
  • - اگر بیمارتان به طرف پایین تخت لغزید از کشیدن وی بر روی تخت اجتناب کنید و جهت چرخاندن وی و بالا کشیدنش از ملحفه استفاده نمائید.
  • - ماساژ نواحی تحت فشار همراه با تغییر وضعیت هر دو ساعت انجام شود. جهت ماساژ می توان از روغن زیتون استفاده کرد.
  • - از ماساژ نواحی زخم شده بشدت پیشگیری نمایید.
  • - پوست بیمار باید مرتبا با آب گرم و صابون ملایمی شسته و سپس خشک شود.
  • - پوست قسمت هایی را که ممکن است مرطوب شوند همواره لازم است خشک نگه داشته شود. - به پوست های خشک کرم های محافظ (کرم عسل، کرم کامفیل) بزنید تا خشکی آنها کمتر شود.
  • - فراموش نشود تا حد امکان باید از خشکی پوست پیشگیری کرد.
  • - هر روز بطور مرتب باید پوست نقاطی را که بیشتر احتمال زخم بستر دارند بدقت بازدید کنید.
  • - اگر بیمار کنترل ادرار و مدفوع ندارد باید مانع از ریختن ادرار و مدفوع بر روی پوست شویم و پوست را خشک و تمیز نگه داریم. و با شامپوهای ملایم مانند شامپوی بچه پوست بیمار کاملا تمیز شود.
  • - باید به اندازه کافی کالری، پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و آب به بدن بیمار رسانده شود.
  • - فیزیوتراپی با آموزش و انجام حرکات ورزشی به بیمار کمک می کند تا عضلات وی قویتر و پوستش ترمیم یابد تا خون بیشتری به پوست برسد.
  • - از وارد کردن فشار مستقیم به نواحی از بدن با استخوان برجسته نظیر آرنج و لگن خودداری شود.
  • - از بالش ها و پدهای حمایت کننده در نواحی مانند بازو، ران و مناطق آسیب پذیر استفاده شود.
  • - نواحی زیر بیشترین احتمال ایجاد زخم بستر را در بدن بیمار دارند، بنابراین توجه بیشتر به این نواحی جهت پیشگیری از ایجاد زخم بستر ضروری است

 

 

منبع : medicine.tums.ac.ir

زخم بستر چیست

زخم بستر چیست؟ با انواع روش های درمان زخم بستر چه مقدار آشنا هستید؟ آیا زخم بستر درمان می شود؟ سوالاتی است که گاها برایمان پیش می آید و به دنبال جواب آنها خواهیم بود در این مقاله سعی داریم به چگونگی کمک به درمان زخم بستر بپدازیم با ما همراه باشید؟

زخم بستر

آسیب دیدن بافت های بدن همچون درم، ایپدریم، ماهیچه و پوست در اثر قرار گرفتن در فشار دراز مدت برای یک یا چند نقطه از بدن زخم بستر گفته می شود. به زبان ساده تر می توان گقت: خوابیدن به مدت طولانی در وضعیت ثابت، سائیدگی در صندلی یا بستر، استفاده از لگن بیمار نامناسب و یا کشیدگی با ملحفه می تواند به بخشی از پوست و بافت های بدن آسیب برساند.

زخم بستر چهار مرحله دارد که در مرحله اول و دوم زخم بستر با مراقبت های منظم در طی هفته ها یا ماه ها درمان پیدا می کند. اما در مرحله سوم و چهارم زخم بستر درمان در شرایط سخت و دشوارتری قرار می گیرد.

قاعدتا زخم های بستر (زخم های فشاری) بهاطر گستردگی ابعاد با زیر نظر چند پزشک متخصص درمان شود.

– پزشک ارشد که برنامه درمانی برای زخم بستر تنظیم می کند.

– پرستارانی که در زمینه زخم بستر تحصیل یا تجربه دارند برای مراقبت و التیام زخم.

– مشاور یا مدد کار اجتماعی به دلیل طولانی بودن بیماری و فرایند درمان آن به شما کمک کند.

– پزشک فیزیوتراپ که به تحرک و حرکت شما کمک کند.

– متخصص تغذیه که رژیم غذایی روزانه جهت بهبود فرایند درمان  را به شما پیشنهاد کند.

– متخصص ارتوپد ، متخصص اعصاب و یا جراح پلاستیک که در صورت نیاز در فرایند بهبود به شما کمک کند.

 

فشار نواحی مبتلا را کم کنید

در اولین اقدام درمان زخم بستر سعی کنید تواحی که فشار بروی آن و ایجاد زخم کرده است را کم و یا بردارید.

 

تشک و بالش مخصوص

از لوازم کمک بگیرید مانند تشک، تخت و بالش های مخصوص این لوازم برای نشستن یا خوابیدن در وضعیت مناسب به شما کمک خواهند کرد که فشار وارد شده بروی زخم را بردارید.

جابجا شدن

در صورت بروز زخم بستر باید به طور منظم در حالت های مختلف جابجا شوید و اگر از ویلچر استفاده می کنید وزن خود را در هر ۱۵ دقیقه یک بار به طرف دیگر صندلی بیندازید و یا از اطرافیان و پرستاران بخواهید که در جابجا شدن شما در هر یک یاعت کمک کنند و اگر بروی تخت بستری هستید طی مدت ز ۲ ساعت یک بار جابجا شوید.

پانسمان زخم‌ و پاکسازی آن

پانسمان کردن زخم به شما این اطمینان را خواهد داد که زخم ها به طور قابل قبولی مرطوب باشند و در برابر عفونت زخم ها محافظت می کنند و باقی نواحی پوست را خشک نگه می دارند.

پاک سازی یکی از مهم ترین کار ها در ترمیم زخم ها است، با انجام این کار از عفونی شدن زخم ها جلوگیری می کنید. هنگامی که پوست تحت تاثیر زخم شکافته نشده اند ( مرحله اول زخم ) آن را به آرامی با آب و صابون ملایم شستشو دهید و خشک کنید، زخم های باز را با محلول سالین یا سزک نمکی در هر بار تعویض پانسمان شستشو دهید.

برداشتن بافت آسیب‌دیده

برای درمان سریع تر زخم ها باید هرگونه بافت مرده، آسیب دیده و عفونی را جدا سازی و برداشت کرد که براساس نوع زخم و سرسختی آن روش های متعددی را دارد.

برداشت بافت های آسیب دیده گاها با عمل جراحی امکان پذیر است و در برخی موارد نیز بصورت مکانیکی و توسط دستگاه آب با فشار بالا و یا با پانسمان های مخصوص امکان پذیر است.

گاها زخم های کوچک تر و غیر عفونی برداشت و جداسازی بافت آسیب دیده را بصورت طبیعی انجام می دهند که به بدن در راستای استفاده از آنزیم ها برای جداسازی بافت مرده جدا می کند. این روش همان طور که گفتیم برای زخم های کوچک و غیر عفونی است و با اسفاده از پانسمان های مخصوص که زخم را تمیز و مرطوب نگه می دارند.

مکمل درمان

کنترل درد: رخم های بستر بسیار دردناک هستند داروهای ضد درد و التهاب، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می‌توانند درد را کاهش دهند.

آنتی‌بیوتیک: برای زخم‌ بستر عفونی که با کمک روش‌های دیگر رو به بهبود نمی‌روند، می‌توان از داروهای آنتی‌بیوتیک موضعی یا خوراکی استفاده کرد.

کنترل اسپاسم و گرفتگی عضلات: گرفتگی عضلات به دلیل ایجاد سایش و بریدگی میتوانند زخم بستر ایجاد کرده یا آنها را وخیم‌تر کنند.

درمان با فشار منفی: در این روش درمانی از یک دستگاه مکنده برای پاکسازی زخم استفاده می‌شود. این روش در درمان برخی از زخم‌های فشاری موثر است و به درمان آنها کمک می‌کند.

 

منبع : arakmu.ac.ir