سلامتی نعمتی است (گرانبها) که انسان از ادای شکر آن عاجز و ناتوان است.

آدرس :

کرج - چهارراه طالقانی به سمت میدان شهدا -برج حکیم -طبقه ششم

مراقبت از زخم جراحی باز

عمل های جراحی به دلایل مختلفی نیاز می شوند. در طی عمل جراحی بر روی پوست برشی ایجاد می شود. به این بریدگی زخم جراحی هم گفته می شود. برخی برش ها کوچک و برخی بزرگ هستند. اندازه این برش به نوع جراحی شما بستگی دارد.

گاهی اوقات زخم جراحی باز می شود. ممکن است بخشی از برش یا تمام آن باز شود و پزشک شما تصمیم به بستن مجدد زخم با بخیه نداشته باشد.

 

آنچه در خانه انتظار می رود

اگر پزشک شما زخم را مجددا بخیه نزند، شما باید در منزل از زخم خود مراقبت کنید، زیرا ممکن است بهبود زخم زمان بر باشد. زخم از پایین به بالا بهبود می یابد. پانسمان به جذب زهکشی کمک می کند و از ترمیم پوست قبل از بهبود بافت زیرین جلوگیری می نماید.

شستن مناسب دست

شستن دست ها قبل از تعویض پانسمان حائز اهمیت است. شما می توانید از یک پاک کننده الکلی استفاده کنید. یا می توانید با استفاده از مراحل زیر دست های خود را بشویید:

تمام زیورآلات را از دست خود بیرون بیاورید.

دست های خود را خیس کرده و در حالتی که انگشتان به سمت پایین اشاره می کنند، دست ها را زیر آب گرم نگه دارید.

به دست ها صابون زده و به مدت ۱۵ تا ۳۰ ثانیه بشوید. همچنین زیر ناخن ها را تمیز کنید.

دست ها را به خوبی آب بکشید.

سپس دست ها را با حوله تمیز خشک کنید.

حذف پانسمان قدیمی

پزشک شما در مورد زمان تعویض پانسمان به شما اطلاعاتی خواهد داد. برای آماده شدن برای تعویض پانسمان:

قبل از لمس پانسمان دست های خود را تمیز کنید.

اطمینان حاصل کنید که همه لوازم مورد نیاز در دسترس شماست.

یک سطح کار تمیز داشته باشید.

حذف پانسمان قدیمی:

چسب پانسمان را با دقت از روی پوست آزاد کنید.

از یک دستکش پزشکی تمیز (و نه استریل) برای گرفتن و برداشتن پانسمان قدیمی استفاده نمایید.

اگر پانسمان به زخم چسبیده است، آن را مرطوب کنید و دوباره امتحان کنید، مگر اینکه پزشک شما دستورالعملی غیر از این داده باشد و از شما خواسته باشد پانسمان را بصورت خشک حذف نمایید.

پانسمان قدیمی را در یک کیسه پلاستیکی قرار دهید و آن را کنار بگذارید.

پس از اتمام برداشتن پانسمان قدیمی، دوباره دست ها را بشویید.

 

مراقبت از زخم

برای پاک کردن پوست اطراف زخم ممکن است به پد گاز یا پارچه نرم نیاز داشته باشید:

از محلول سالین (آب نمک)  یا آب صابون ملایم استفاده کنید.

گاز یا پارچه را در محلول سالین یا آب صابون خیس کنید و با استفاده از آن به آرامی پوست را تمیز کنید.

سعی کنید همه زهکشی ها و هر گونه خون خشک شده یا مواد دیگر که ممکن است بر روی پوست ایجاد شده باشند را حذف کنید.

از مواد پاک کننده پوست، الکل، پراکسید، بتادین یا صابون با مواد شیمیایی ضد باکتری استفاده نکنید. این مواد می توانند به بافت زخم آسیب زده و روند بهبود را آهسته کنند.

همچنین ممکن است که پزشک از شما خواسته باشد که زخم را بشویید:

سرنگ را با آب نمکی یا آب صابون ( هر کدام که پزشک شما توصیه کند) پر کنید.

سرنگ را در فاصله ۱ تا ۶ اینچ (۲٫۵ تا ۱۵ سانتیمتر) از زخم نگه دارید. با قدرتی که برای شستن زهکشی زخم کافی باشد، سرنگ را خالی کنید.

برای پاک کردن زخم از یک پارچه تمیزِ نرم و خشک یا تکه ای گاز استفاده کنید و با گذاشتن و برداشتن آن زخم را خشک کنید.

هرگز از لوسیون، کرم و یا داروهای گیاهی روی زخم و یا در اطراف آن استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک شما آن را تایید کرده باشد.

قرار دادن پانسمان جدید

پانسمان تمیز را به روشی که پزشکتان به شما آموزش داده بر روی زخم قرار دهید. ممکن است که شما از پانسمان مرطوب به خشک استفاده کنید. همچنین می توانید از پانسمان تریتا برای این منظور استفاده نمایید.

وقتی که کار شما تمام شد دست های خود را بشویید.

پانسمان قدیمی و سایر وسایل مورد استفاده را در یک کیسه پلاستیکی ضد آب بریزید. در کیسه را محکم گره داده و آن را در سطل زباله قرار دهید.

لباس هایی که در زمان تعویض پانسمان به تن داشتید را به طور جداگانه از لباس های دیگر بشویید. از پزشک خود بپرسید که آیا برای شستشوی این لباس ها به مواد ضدعفونی کننده نیاز دارید.

هر پانسمان را فقط یکبار استفاده کنید. هرگز از پانسمان استفاده شده مجددا استفاده نکنید.

چه زمان باید با پزشک تماس گرفت؟

با پزشک خود تماس بگیرید، اگر:

در ناحیه زخم شاهد افزایش قرمزی، درد، تورم یا خونریزی هستید.

زخم بزرگتر یا عمیق تر شده یا  ظاهری خشک و تیره رنگ دارد.

زهکشی که از زخم یا اطراف آن بیرون می آید، افزایش یافته یا ضخیم، سبز یا زرد شده و یا بوی نامطبوعی دارد.

دمای بدن شما ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر است ( تب دارید).

 

منبع : treetta.com

راهنمای پیشگیری از زخم بستر

زخم بستر چست: زخم های فشاری یا زخم بستر، زخم های پوستی دردناکی هستند که براثر فشارهای مداوم بر روی بخشی از بدن و انسداد عروق خونی تغذیه کننده ناحیه ای از پوست ایجاد می شود.
​​بیمارانی مانند افراد مبتلا به ضایعات نخاعی، فلج عضلانی، بیماری ام اس و دیگر مشکلات عصبی که منجر به کاهش حس درد در بیمار شود. یا افراد با بستری طولانی مدت در بخش مراقبت های ویژه (ICU)، افراد با دوران نقاهت طولانی پس از جراحی، افراد سالمند یا افراد دیگری که به هر دلیل بدون کمک دیگران قادر به تغییر وضعیت بدن خود نیستند. بیشتر در معرض خطر ایجاد زخم هستند.
  • قسمت های از بدن بیمار مستعد زخم بستر می باشند. عبارت اند از: نواحی از بدن که  مستقیما با بستر تماس دارند و نیز نواحی روی قسمت های استخوانی و غضروفی بدن مانند استخوان خاجی - آرنج، زانو، قوزک پا، کتف و طرفین ران و ...​​
  • علل اصلي ایجاد زخم فشاری میتواند مواردی نظیر (سن بالا - بی تحرکی - بی اختیاری ادرار - لاغری و چاقی مفرط - سوء تغذیه و کم آبی - رطوبت پوست ناشي از عرق، ادرار يا مدفوع - فقر تغذيه كه باعث كم خوني مي شود (كاهش شمارش گلبول هاي قرمز) و پايين بودن پروتئین - سوختگي ها يا خراشیدگی (اصطکاک با ملحفه، تشک و ...) - نشستن يا خوابيدن بروي اشياء سخت (کلیه اتصالات بیمار مانند سوند ادرای، سوند معده، درن و ...) - تب - ضربه يا آسيب زدن به پوست كه با لغزش يا افتادن در يك سطح ايجاد مي شود.
  • هر درجه از زخم بستر، نیاز به مراقبت های اختصاصی خود دارد. همراه گرامی آیا درجه زخم بستر بیمار خود را می دانید؟؟؟؟
  • - درجه یک: پوست در این نواحی معمولا قرمز رنگ، آبی یا ارغوانی است اما گاهی پوسته‌ ریزی به رنگ خاکستری نیز دیده می‌شود. از دیگر علائم زخم‌های فشاری در مراحل اولیه علائمی از قبیل درد، گرما، نرمی یا سفتی هستند.
    - درجه دوم: در این مرحله تغییرهایی در لایه سطحی و لایه زیرین پوست دیده می‌شود. پوست به رنگ قرمز یا بنفش کبود است و گاهی آثار خراش، ساییدگی و تاول نیز مشاهده می‌شود.
    - درجه سه: زخم عمیق و به شکل یک حفره است. لایه خارجی پوست کاملا تخریب شده و به سطح زیر پوست نیز رسیده اما هنوز به عضلات و استخوان‌ها آسیبی وارد نشده است.
    - درجه چهار: شدیدترین نوع زخم بستر است. پوست به طور کامل تخریب و صدمه‌های جدی به عضلات و استخوان وارد شده است. گاهی تاندون‌ها نیز آسیب می‌بینند و احتمال عفونت بسیار بالاست.
  • برای پیشگیری از ایجاد زخم بستر و گسترش آن رعایت موارد زیر الزامی است:
  • - وضعیت افراد بستری را هر 2 ساعت یک بار تغییر دهید. این تغییر وضعیت دادن باید بصورت مرتب و طبق برنامه زمانی نصب شده بر بالین بیمار باشد.
  • - پوست باید مرتبا تمیز شود. مرتبا دیده شود تا مبادا زخمی ایجاد شده و از نظر دور بماند.
  • - اگر بیمارتان به طرف پایین تخت لغزید از کشیدن وی بر روی تخت اجتناب کنید و جهت چرخاندن وی و بالا کشیدنش از ملحفه استفاده نمائید.
  • - ماساژ نواحی تحت فشار همراه با تغییر وضعیت هر دو ساعت انجام شود. جهت ماساژ می توان از روغن زیتون استفاده کرد.
  • - از ماساژ نواحی زخم شده بشدت پیشگیری نمایید.
  • - پوست بیمار باید مرتبا با آب گرم و صابون ملایمی شسته و سپس خشک شود.
  • - پوست قسمت هایی را که ممکن است مرطوب شوند همواره لازم است خشک نگه داشته شود. - به پوست های خشک کرم های محافظ (کرم عسل، کرم کامفیل) بزنید تا خشکی آنها کمتر شود.
  • - فراموش نشود تا حد امکان باید از خشکی پوست پیشگیری کرد.
  • - هر روز بطور مرتب باید پوست نقاطی را که بیشتر احتمال زخم بستر دارند بدقت بازدید کنید.
  • - اگر بیمار کنترل ادرار و مدفوع ندارد باید مانع از ریختن ادرار و مدفوع بر روی پوست شویم و پوست را خشک و تمیز نگه داریم. و با شامپوهای ملایم مانند شامپوی بچه پوست بیمار کاملا تمیز شود.
  • - باید به اندازه کافی کالری، پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و آب به بدن بیمار رسانده شود.
  • - فیزیوتراپی با آموزش و انجام حرکات ورزشی به بیمار کمک می کند تا عضلات وی قویتر و پوستش ترمیم یابد تا خون بیشتری به پوست برسد.
  • - از وارد کردن فشار مستقیم به نواحی از بدن با استخوان برجسته نظیر آرنج و لگن خودداری شود.
  • - از بالش ها و پدهای حمایت کننده در نواحی مانند بازو، ران و مناطق آسیب پذیر استفاده شود.
  • - نواحی زیر بیشترین احتمال ایجاد زخم بستر را در بدن بیمار دارند، بنابراین توجه بیشتر به این نواحی جهت پیشگیری از ایجاد زخم بستر ضروری است

 

 

منبع : medicine.tums.ac.ir